Tough Crowd.
Ervaar het ervaren deel 2.
Afgelopen maandag had ik mijn presentatie als/over ervaringsdeskundige ADHD/autisme voor de ervaringsdeskundige van Amarant in Tilburg en omgeving.
Dit keer zal ik een filmpje plaatsen, omdat de kwaliteit van het filmpje niet naar tevredenheid was.
Een paar kleine dingetjes aangepast aan de presentatie als/over ervaringsdeskundige ADHD/autisme, zodat hij iets anders was dan die van de maandag ervoor. Zoals een ‘inhoudsopgave’ gemaakt en toegevoegd aan de powerpoint, zodat men kon volgen wat er ging komen. De volgorde op sommige punten veranderd en de citroen proef test ingezet met een ander doel voor ogen.
Verbetering in vergelijking met vorige keer.
De presentatie als/over ervaringsdeskundige ADHD/autisme zelf ging nu technisch gezien een stuk beter omdat we de ervaring stukken wat beter gestroomlijnd hadden en korter hielden.
Leerpuntje.
Ik merkte wel, omdat mijn papieren nu niet voor me maar schuin voor me lagen, dat ik niet soepel uit mijn woorden kwam en hakkelde. Dit viel Ursula ook op. Volgende keer zorgen voor een tafel of lessenaar voor me zodat ik scannend kan lezen en zo wat soepeler kan vertellen.
Tough crowd.
Ik merkte dat het niveau van de ervaringsdeskundige Tilburg anders was dan die van de ervaringsdeskundige Breda.
Bijvoorbeeld; er was iemand bij die er ook in Breda was, en degene reageerde voor mijn gevoel meer op basis van haar verwachting, dan vanuit zichzelf.
Zo zette ik de citroen proef test nu in om maskeren uit te leggen en te laten ervaren. Bewust gekozen om Ursula het citroen te laten proeven, omdat het een trigger kon zijn voor iemand met een pestverleden. Ursula zou niets zeggen, zodat ik uit kon leggen waarom ze het verzweeg. Riep diegene heel hard dat ze citroen had, terwijl dat niet was, puur omdat ze dat verwachtte aan de hand van haar vorige ervaring, hoe vaak ik ook zei dat het nu om iets anders ging dus ze even moest wachten.
Zo ook met de roze olifant, toen ik vroeg wie het was gelukt om niet aan de roze olifant te denken, riep ze heel hard ‘ja, ik.’
Ik koos er bewust voor om het te negeren, maar het maakte het wel moeilijk voor mij om te presenteren. Daarbij, normaal zou ik erop in kunnen en gaan spelen als iemand zou roepen dat hij/zij citroen heeft, en dan vooral kant te gaan kiezen bv om diegene onder druk te zetten o.i.d. maar nu kon het niet omdat ik de achtergrond niet weet van de groep.
Er was ook iemand die voor mijn idee dingen uit zijn verband haalde.
Bv, ik vertelde over dat ik 12+ was toen ik de diagnose adhd+ kreeg, omdat er over autisme en al helemaal over autisme onder meisjes, niet veel bekend was. Later zei diegene dat ik zei dat er verschillen zijn tussen jongens en meisjes maar er verder niet op in ging.
Of ik maakte een eindconclusie aan het eind van mijn presentatie als/over ervaringsdeskundige ADHD/autisme en vertelde waarom ik ervoor koos om me te richten op de beperking i.p.v. een gebeurtenis. Dat is omdat ik al vroeg ondersteuning en hulpverlening kreeg, door mijn vroege diagnose. Dit vertelde ik ook kort in het stukje over mijn diagnose geschiedenis.
Aan het eind kreeg ik te horen dat ik van de hak op de tak sprong, dingen niet op chronologische volgorde vertelde etc. Wat ook niet was, of in ieder geval niet voor mijn gevoel/idee.
Nabespreking.
Na dit te hebben besproken met de coördinator ervaringsdeskundige en Ursula, kwam ik wel weer wat tot rust. Ook al was de ervaring zelf niet fijn en klopte die feedback niet, ik heb er toch mijn leerpunten van kunnen maken. Dan wel niet over mijn presentatie als/over ervaringsdeskundige ADHD/autismezelf, maar meer over/voor mezelf.
Er kwamen gelukkig ook bruikbare tips binnen, waar ik zeker wat mee kan en ga doen.
En voor de rest was ik dik tevreden over mijn presentatie.
Maar al met al was het dus een tough crowd to handle.
Op naar de volgende presentatie!
