Even een kort week verslagje.

Dinsdag meekijkdag.

Dinsdag kon meekijken bij een collega ervaringsdeskundige binnen Amarant, toen zij haar presentatie gaf.

Na een korte introductie van ons door degene die de bijeenkomst leidde, deelde mijn collega foto’s uit. Daarna stelde ze zichzelf even kort voor.
Ze vroeg vervolgens om de beurt of de aanwezige konden beschrijven wat ze op de foto’s zagen en vertelde haar verhaal bij de foto’s.

Later mochten er vragen gesteld worden aan zowel haar als mij.

• Ik vertelde aan de hand van een aantal vragen wat over maskeren en stimmen.

Meerderendeel wist niet wat stimmen was, pas toen ik het uitlegde konden ze de connectie leggen met cliënten binnen hun woonproject. Ik vertelde dat stimmen nooit moet worden geremd hooguit omgebogen als het schadelijk is voor de persoon zelf, een ander of materiaal. Ombuigen kan zijn bv een andere stim aanleren of beschermen.

• Een voorbeeld is hoofdbonken; je kan of een andere stim aanbieden/aanleren of een plek op de muur maken met zachte padding waar hij kan hoofdbonken, zonder schade aan te richten aan zichzelf of de muur.

Ook over maskeren kwamen veel vragen, vooral over hoe je ervoor kon zorgen dat iemand zijn/haar masker los zou laten. Beide vonden we dat je in ieder geval niet moet dwingen of afdwingen om het maskeren te laten vallen. Vertrouwen en geduld zijn nodig om te kunnen ontmaskeren, en soms kan/wil iemand niet ontmaskeren en dat is ook prima. Ook werd genoemd dat maskeren vooral voorkomt bij vrouwen met autisme en dan vooral bij vrouwen met een hoog functioneringsniveau/ IQ en dat stimmen vaak al wordt afgeleerd van kinds af aan.

• Er werden ook vragen gesteld over wat wij vonden dat beter kon aan de begeleiding.

Hieruit kwam vooral dat respect en gelijke behandeling belangrijk zijn, en ook geen autoritaire houding aannemen maar luisteren.
Ikzelf sprak over de 3 vormen van begeleiding: voor iemand gaan staan: autoritair en de motivatie ligt extern (niet bij diegene zelf, maar omdat iemand anders het wil), achter iemand gaan staan (te zachte hand hebben en te veel vertrouwen, motivatie is geheel afwezig), en naast iemand gaan staan, zoals een rijles instructeur alleen ingrijpt as het noodzakelijk is, en daarnaast inzicht geven door zelf te laten nadenken.

Als voorbeeld gaf ik:

• Als ik mijn glas hier op de rand zet en jij zegt ‘zet dat glas weg!’ —>autoritair. Ik zie niet wat jij ziet dus ik heb geen motivatie en inzicht in het waarom, die motivatie is gelinkt aan jouw niet aan mijn inzicht, dus doe ik het alleen als jij er bent.
• Als ik mijn glas op de rand zet en je vraagt poeslief of ik het weg wil zetten; achter mij staan, ik blokkeer jouw zicht op of ik het wel doe.

Vs

• Als ik het glas op de rand zet –> ‘wat denk je wat er kan gebeuren als je nu opstaat?’

‘Dan valt het glas kapot’
Hoe kun je dat oplossen?’
‘Het glas ergens anders zetten’
Juist,’
Zo krijg ik zelf inzicht in mijn handleen en gevolgen en is de kans dat het blijft hangen groter omdat de motivatie geheel vanuit mezelf komt.
Daarnaast behoud je het gevoel van autonomie van de ander.

Uiteraard is dit geheel afhankelijk van het begripsniveau van iemand.

Ik vond het een zeer interessante bijeenkomst, we werden overal bij betrokken en ik kon kijken hoe mijn collega het deed om een beeld te vormen over hoe ik het zou doen.

Ikzelf ben meer van de praktische aanpak in plaats van mijn verhaal alleen maar te delen.
Onderweg naar huis besprak ik alles nog even na met mijn coach Ursula.
Qua aanpak was onze eindconclusie dat ik vooral mij wil onderscheiden door mijn aanpak, zoals het laten beleven van autisme, de praktische aanpak en vragen beantwoorden of casussen beantwoorden in plaats van mijn verhaal te vertellen. Of door mij te verdiepen in interactief presenteren in combinatie met video/powerpoint. Ook ga ik me verdiepen in wat er allemaal kan met powerpoint.

Woensdag

Woensdag kantoordag.

Woensdag hadden we weer onze wekelijkse kantoordag.
We hebben de balans tussen draagkracht en draaglast en de daarbij behorende ervaring en opdracht voor de aanwezige uitgewerkt voor een presentatie die ik in oktober ga geven.
Voor diezelfde presentatie hebben we ook een situatie met Brain Blocks op papier gezet om duidelijk te kunnen maken wat erin mijn hoofd gebeurt bij te veel schakelen en informatieverwerking. Dit zijn maar een paar onderdelen van de vele onderdelen in deze presentatie en alle andere presentaties die ik geef.
Verder hebben we gewerkt aan naamsbekendheid o.a. door een LinkedIn aan te maken.

Maar er was ook ruimte voor grappen en lol en een pauze moment natuurlijk.