Mini symposium ervaringsdeskundige Amarant
Van de week hadden we een mini symposium met ervaringsdeskundigen binnen Amarant, met als onderwerp: “samen praten, samen doen”.
Hoe de dag begon.
Na een korte lunch, werd er een welkomstpraatje gehouden door de hoge heren van Amarant, daarna werden we in groepjes verdeeld.
gespreksonderwerp.
Mijn groepje ging het hebben over de toekomst van de vergaderingen en wat we anders zouden willen.
Al gauw waren we het met z’n allen eens over;
dat het verplichte aanwezig zijn eraf moet,
maar ook dat om de 5 weken echt te kort op elkaar zijn en dat we 4x per jaar prima vinden, met daarnaast 2x per jaar een gezamenlijke bijeenkomst in Breda en Tilburg.
Ook vonden we dat de inhoud beter kon, met bijvoorbeeld gerichte onderwerpen, problemen waar we als ervaringsdeskundige tegenaan lopen of thema’s die besproken konden worden ipv het zo maar wat samen komen en bespreken.
We waren het erover eens dat er gerichter gekeken kon worden bij eventuele nieuwe ervaringsdeskundigen, wat hun meerwaarde/bijdrage binnen Amarant zou kunnen zijn, aangezien het aantal opdrachten vaak dun is en er anders niet genoeg werk is.
Mijn ervaringen:
Ik was al snel overprikkeld door alle nieuwe indrukken, dat overstemde ik weer door druk aanwezig te zijn, waarvan ik later hoorde dat sommigen dat wat overweldigend vonden.
Thuis was ik compleet gesloopt.
Ik merkte dat het stukje begrijpen wat ik bedoelde niet altijd overkwam. Zo vertelde ik dat ik geen kennisgebied heb op ervaringen rondom iets wat je hebt meegemaakt, maar op het gebied van de beperking zelf en dat het daardoor lastig is om een algemene presentatie te maken voor mijn mede ervaringsdeskundigen. Ook gaf ik aan dat het voor mij niet nodig was om een presentatie te oefenen voor anderen, dat ik dat wel met mijn coach thuis zou doen. Ik had het idee dat dat niet goed overkwam, omdat er werd gezegd dat het kwam omdat ik nog maar net begonnen was en daardoor nog geen kantelmoment had. Ik bedoelde niet dat ik het moeilijk vond om een presentatie te geven op zich of dat ik nog niet wist waar ik het over ging hebben, ik bedoelde het echt zoals ik het zei; mijn kennisgebied is te breed en groot om er een korte presentatie over te geven zonder een gerichte vraag & ik heb echt geen moeite met het geven van presentaties. Ik neem het ze ook niet kwalijk, ze hebben mijn eindpresentatie natuurlijk niet gezien, dus weten niet waar mijn kwaliteiten liggen.
