Zo af en toe krijg ik een casus voorgelegd waarbij men ergens tegenaan loopt met bv een bewoner en wordt mijn advies gevraagd.

Zoals onderstaande voorbeeld:

Een medewerker binnen Amarant kwam met de vraag hoe ze het het beste aan kon pakken als een cliënt zelf niet in zag wat zijn/haar grenzen waren in iets wel of niet kunnen en iets wou doen of leren.

Mijn advies hierin was; zolang het niet schadelijk was wat diegene wou, vooral laten proberen en zelf laten ervaren, daarna terugkoppelen en eventueel feedback op wat dan wel kan. Als diegene het niveau had dat diegene het zou begrijpen/inzien uiteraard. Zo koppel je er een positieve ervaring aan en leert diegene.

Bij schadelijke dingen: uitleggen dat het niet kan i.v.m. veiligheid en regels.

Mijn lijn van begeleiding is altijd: Je hebt 3 manieren van begeleiding: Naast, voor en achter iemand gaan staan.

• Sta je voor iemand –> autoritaire opstelling, dan zet je jezelf boven de ander. Omdat ik het zeg. Hierdoor koppelt de ander de handeling aan een persoon en niet aan eigen motivatie.
• Achter iemand gaan staan—> zachte en vragende houding, dan zet je jezelf lager dan de ander. Alsjeblieft, zou je dat willen doen. Je staat achter iemand dus kan je niet zien of diegene het wel doet, je loopt weg bv nadat je het gevraagd hebt en laat je het volledig over aan de ander. Hierdoor koppelt de ander de handeling aan willen en kan hij met je aan de haal gaan, het is niet gedreven door motivatie. Als iemand heeft laten zien dat hij/zij het wel doet dan is deze aanpak prima, maar zolang de ander dat nog niet heeft laten zien, of het voor het eerst is, dan is het vertrouwen er nog niet.
• Naast iemand staan —> door vragen te stellen en te sturen op zelf nadenken, wat als –> hoe dan wel? Geef je de ander zelf het inzicht en komt diegene zelf tot oplossingen. Hierdoor koppelt diegene de handeling en oplossing aan het leerproces en geeft het iemand een trots gevoel en controle/zelfbeschikking en is het dus gedreven door interne motivatie.

Uiteraard is hierbij inschatting van niveau, begrip en inzicht belangrijk en spelen leeftijd en verantwoordelijkheden die erbij horen ook een grote rol.

Heb jij nou ook een casus die je aan mij als ervaringsdeskundige wilt voorleggen? Dat kan, stuur dan een mailtje naar Ursula.Paulides@amarant.nl of neem contact op via het contactformulier op deze site. Uiteraard kan je je casus anoniem en zonder namen van betrokkenen insturen, zoals bovenstaande voorbeeld.